Göçebe Ruhum

Nereye gittiðini, bilmeden peþin sýran,
Sürükleyip ardýnda, yordu göçebe ruhum,
Gitmek istemedikçe, zorla kalbimi kýran,
Sürükleyip ardýnda,, yordu göçebe ruhum.


Yalýnayak bastýkça, kavurdu kýzgýn çöller,
Acýyýp da halime, su vermedi ki göller,
Kurudu birer birer, içimde açan güller,
Sürükleyip ardýnda, yordu göçebe ruhum.


Daðý taþý inlettin duymadýlar sesini,
Daha akýllanmadýn, ters giyersin fesini,
O zindan gecelerin, hep çektirdin sisini,
Sürükleyip ardýnda, yordu göçebe ruhum.


Kara bulutlar çöktü, yýldýzsýz gecelere,
Aydýnlýðý göremem döktükçe hecelere,
Benliðimi yitirdim, döndürdün nicelere,
Sürükleyip ardýnda, yordu göçebe ruhum.


Semer gibi taþýdýn, iki büklüm belinde,
Aðýt olup inlettin, kýrýk sazýn telinde,
Sevdanýn yýrtýk resmi, durdukça hep elinde,
Sürükleyip ardýnda, yordu göçebe ruhum.


Kervan peþine düþmüþ, divane gönül gibi,
Deþik çukura indin, görülmez iken dibi,
Baðladýn kaderine,çektikçe kopmaz ipi,
Sürükleyip ardýnda, yordu göçebe ruhum,


Ne gecem var ne gündüz, uyku girmez gözüme,
Yollar meskenim oldu, çare bulmaz çözüme,
Ne karaymýþ þu bahtým, hiç gülmedi yüzüme,
Sürükleyip ardýnda, yordu göçebe ruhum.



Nesrin Önem Demir
12 01 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: