Uzaklara gömdüm geçmiþi, Beni acýtarak geçen herþeyi. Alev oldu yüreðimde acýlar, Yandýkça yanýp küle döndü Ve ben küllerimden ,hiç yeniden doðmadým.
Çiçeklerle süsledim kalbimi Güzel kokularda yolladým. Susuz kaldý çiçeklerim soldular, Kurudu güzellerim alev aldýlar, Küllendi, yeniden savruldular, Ve ben küllerimden hiç yeniden doðmadým.
Üzüntüleri attým ,yollarýma baktým. Ardýmda býraktým acýtanlarý yalanlarý, Deli dolu yangýnlarý külledim Küller savruldu yüreðimde Ve ben küllerimden asla yeniden doðmadým.
GÖNÜL KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gönül Kara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.