Öksüz bir çocuðum ben çöktüm eteklerinde Sensiz kanayan yaram dinmiyor anneciðim Yaramazdým uslandým duruldum ellerinde Söndü hayat ýþýðým yanmýyor anneciðim
Yorgun parmaklarýma þefkat ile bir dokun Hâlâ burnumu yakar göðsündeki süt kokun Belki çok geç kalmýþým belki miadým yakýn Dilim seni duasýz anmýyor anneciðim
Söndü gözümde ferim içimden can çekildi Heveslerim yol buldu yüreðimden döküldü Anladým hayat çetin belim çabuk büküldü Umut çarký ömrüme dönmüyor anneciðim
Tek söz konuþmasam da uzansam kucaðýnda Aðlasam için için göðsünün sýcaðýnda Bu dünyanýn çileli kederli ocaðýnda Çýra olmuþ varlýðým sönmüyor anneciðim
Büyüse de ellerim aðarsa da saçlarým Senin adaletinde insaf bulur suçlarým Karlý bir yamacým ben sana deðer uçlarým Doðan güneþ üstüme sinmiyor anneciðim
Yalan bir hikayede kayboldu gitti serim Ýki yaþlý göz oldu cümle varým eserim Bilirim silinmez hiç kalbinde cennet yerim Sevdan üstüne sevda konmuyor anneciðim
Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.