ANA
Ana buralar da geceler soðuk
Üþüyorum üstümü örten yok
Hastayým ana kalbim yanýk
Buralar çok soðuk ana umut yok
Bak ana bir gün daha geçti uzakta
Senden ayrý yalnýz boþ sokakta
Yüreðim kanýyor ana kendime isyanda
Çok soðuk ana buralar çok soðuk neredesin
Geleyim mi ana bilirim hiç kapanmaz kollarýn bana
Biliyorum ana istemezdin böyle olmamý
Bir gün dahi sebepsiz yaþamamý
Çok çabaladým ana ama yapamadým ben kötüyüm
Günahlar dan yana.
Ne kadar daha yaþarým böyle bilemem ana
Kan aðlýyor yavrun hayýrsýz sana
Sýðdýramýyorum bir türlü kendimi huzurlu evlere
Bulamýyorum senden iyi seveni .
Ben de ki sebeplere sarýlmaktý faydam yok sana
Piþman oluyorum ama yüzüm yok ana
Hep feryat yerleþti dünyama.
Affet beni ana affet muhtacým sana, kokuna
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.