DERDİ...
74- D E R D Ý …
Bir gün olsun sorman, garip halýmdan,
Gönlümün gülüydün koptun dalýmdan,
El alem el verdi, tuttu salýmdan,
Eller ne bilsin ! garibin DERDÝ’ ni.
Bülbül olup konsam gonca dalýna,
Ahý zar eylesem gönül yoluna,
Mevlam sabýr versin, garip kuluna,
Güller ne bilsin ! bülbülün DERDÝ’ ni.
Özlerim kokundan esen yelleri,
Gamzeli açýlan gonca gülleri,
Bülbülce þakýyan suzi dilleri,
Yeller ne bilsin ! dillerin DERDÝ’ ni.
Sana kavuþamam, peþince koþsam,
Kýzðýn ateþ olsam, yanýp tutuþsam,
Aðlayýp sýzlasam, dermansýz kalsam,
Seller ne bilsin ! gözlerin DERDÝ’ ni,
Süleyman dinlersin, ezelden beri,
Aþk’ýný anlatýr, YILDIZ’ýn her biri,
Dikenli yolun dönüþü olmaz geri,
Düþler ne bilsin ! gerçeðin DERDÝ’ ni,
18- NÝSAN
Süleyman YILDIZ
( LEMOS 5303)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.