İbrahimce Umut

kaldýr at bir kenara kafandaki fazlalýklarý
her gün yeni bir umutla uyan uykularýndan
kov gitsin üzerinden sabahýn kýrgýnlýðýný
sevinçle gülerek ayrýl sevdiðinin yanýndan


yarýný bekleyen bir tek sen yoksun bin umutla
senden binlercesi var, sen de busun unutma!
geçmiþ ve gelecek düþünü hiç çýkarma aklýndan
her zamanki gibi yarýna bugünden hazýrlan


býraktýn mý bir kenara þu aklýndakileri
çekip aldýn mý kendini, kendinin karþýsýna geçip
hissediyor musun bak ellerinde atýyor?
sevginin erinçli hiç koþulsuz çarpan kalbi...


iþte insan hep böyle kendisiyle bir bütün
çoðaldýkça büyür umut dolu bir hüzün
bir tek sen deðilsin bu yollarda yalnýz yürüyen
yalnýzlýk herkeste var, bakýnca görülmeyen


(çayýný yudumlarken bir simit ve peynirin ardýndan
hiç deðilse bir þiir oku, bir þiir geçir aklýndan...)


diyelim ki uzaksýn; denize, mehtaba ve güneþe
bir hücredesin yani tutuklu ya da tecrit edilmiþ
öfkenle savaþmayý býrak hep yarýný düþün
ol yüzünde ýþýsýn ser verip sýr vermeyen gülüþün.


meriç aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: