Sen Tek Sevdiğimsin <3
Aþk yoklar kalpleri arada bir
Hazýrlýksýz yakaladýn mý vay haline!
Hiç kýzma gücenme gönlüne
O’da ister saklý dan gücü yok direnmeye
Haklý tabi ne yapsýn
Muhtaç sevmeye, sevilmeye
Býrak açýk kalsýn musluklar
Býrak hayat dolsun küvetine
Býrak þu acýtan gerçekleri
sarýl arada bir o masum hayellere
unut yanlýzlýðý artýk sil defterden
Çýkar þu terli hasreti üzerinden
kes akýt gurur denilen o zehiri içinden
Ama býrakma tut hayatý tam düþerken elinden
Býrakma asla sevdiðini özlersin,
belki aðlarsýn içinden
Býrakma koþ deli yarin peþinden
Cesurca öp, sýkýca sar o ince belinden.
Aþkým nerelerde kaldýn gelmedin
Yüreðimin sesini de duymadýn
O gül yüzüne ben hasret kaldým
Seni çok özledim dön artýk aþkým
Resmin ellerimde bakar aðlarým
Seni seviyorum yanar yüreðim
Bana dönmezsen inan ölürüm
Vazgeç ayrýlýktan gel artýk, aþkým
Seni düþlerimde görür dururum
Böyle bir aþka esir olurum
Seni her yerde arar sorarým
Hasretinden öldüm ben aþkým
Sensiz hüzün doldu gecelerime
Söz dinletemedim ben yüreðime
Gözlerimde ki yaþlar döndü sele
Seviyorum seni gel artýk aþkým
Ýstediðin herþey karþýndaysa…
Ve sen ellerini ne kadar uzatýrsan uzat…
Avuçlarýn hep boþ kalýyorsa…
Tutamadýðýnda deðil, UNUTAMADIÐINDAN’dýr…
Görebileceðin bir çok þey varken…
Sen gözlerini kapatýyorsan…
Görmek istemediðin için deðil…
Açtýðýn da Onu görememekten korktuðun içindir…
Her gece yastýða baþýný onunla koyup…
Onsuz uyanýyorsan…
Baþlayamadýðýn için deðil…
Bir önce ki günü onsuz bitiremediðin içindir…
Belkide Ölememem…
Korktuðum için deðil…
Senin uðruna…
NEFES aldýðým içindir…
Hayalin aklýmdaydý,
Haberin yoktu.
Sendin benim yaþama sebebim,
Ümidim,hayalim,düþlerim…
Ben hep seni beklerdim
Sen,gelmezdin.Daðlar taþlar henüz adýna þahit olmadý.
Adýn sadece içimde haykýrýrdý.
Sen,duymazdýn.Sendin benim yazým,kýþým,baharým…sonbaharda solmayan çiçeðim.
Ben seni çok severdim.
Sen,sevmezdin.
Gizli gizli severdim ama,
Her zaman gölgendeydim.
Arkana bakacaðýn kadar yakýndaydým.
Sen,bakmazdýn.
Ýçim adýný haykýrýr…
Nice çiçekler büyüttüm senin için,
Solmasýn diye gözyaþlarýmla beslerdim,
O çiçeði sana veremezdim.
Almazdýn.
Kim sevdaya düþmüþse yanmýþtýr!
Yanan herkesi sayamam.
Ben kül oldum,
Kül ederdin,
Küllenmeyi izlerdim,
Söndüremezdin.
Bazen sen yerine ölümü beklerdim.
Çoðu gece kapýna güller býrakýrdým,
Sabaha kadar rüzgar alýp götürürdü.
Ve sen,görmezdin.
Anne sütü gibi saf,
Küçük bir çocuk kadar sakin,
Ve gökyüzü gibi temiz severdim seni…
Bilmezdin.
Ýçim adýný haykýrýr…
Seni içimde öldürmeyi denedim.
Ama,ama o masum bakýþýn hep aklýmdaydý.
Kýyamazdým.
Ölmezdin.
Gecelerce uyumazdým,
Adýna þiirler yazardým.
Belki duyardýn,ama…
Sana yazdýðýmý anlayamazdýn.
Sýrf senin ýsýnman için hüzünlü bir gözyaþý dökerdim,
Ardýndan bir sigara yakardým.
Ýçimdesin ya…
Onun için.
Ama…sen bilmezdin,
Isýnamazdýn.
En çok da ne zoruma gidiyor biliyor musun?
Senin için biriktirdiðim mutluluklar boþa gidecek.
Sevincim,hayalim,geleceðim…iyiliðe dair herþeyim.
Oysa ki ben yýllarca beklerdim,
Beklemiþtim.
Sen…
Sen,gelmezdin.
Ve gelmeyeceksin,
Gelmeyeceksin…
Vaktim oluyor sen olmadýðýnda
Aðzýmdan tek bir kelime çýkmaz oluyor sensizlikte
Zindan oluyor san ki hayat bana
Gözlerin görmediði duvarlarý olan bir mapushane
Ellerimi uzatamýyorum gökyüzüne
Çile çekiyorum sen yokken ömrümde
Ýstiyorum istiyorum seni hep göreyim gökyüzünde
Lütuf olup yaðmaný omuzlarýma
Mutluluk olup dizilmeni gülümsememe
Eþ olup yaþamayý ömrünce
Zevk olup tattýrmaný gözlerime
Ýktidar olup doðmaný gönlme
Mutluluk sebebi olarak vazgeçilmezin olmak istiyorum gönlünde
Hangi yanýma dönsem
Bana bakan gülüþüne hastayým
Sabah yürek tarafýmdan
Kýyýma vuruyorsun
Aþk oluyorsun
Beni sana uyandýrýyorsun
Öglen hayat tarafýmdan
Kýyýma vuruyorsun
Nefes oluyorsun
Akþam hayal tarafýmdan
Kýyýma vuruyorsun
Tek gerçeðim oluyorsun
Gece ten tarafýmdan
Kýyýma vuruyorsun
Yeniden doðuruyorsun
Hangi yanýma dönsem
Sen biz aþk sonsuz
Sebebimsin nefesimsin
Sensiz tedavülden kalkan
Bir garip yolsuzum
Sadece seninle varým
Sana varým
AÞK
bence; ahmaklýk olan, sana þiir yazmamaktýr.
Sen Aysel’den güzelsin.
Piraye’den, Müjgan’dan..
Daha masumsun Berfin’den ve dað çiçeklerinden.
Bütün kadýnlardan – erkeklerden..
Yeryüzünden, gökyüzünden.
Benim diyen en muhteþem renkten.
Yeþilinden ilkbaharýn, sonbaharýn sarýsýndan, dibi gözüken denizin berrak mavisinden..
Hatta serçelerden pencereme konan.
Çocukluðumdan.
Sen öyle güzelsin ki,
Bir peygamberi doðurmuþ gibi, kutsallaþýyorum sana baktýkça ben.
Sana baktýkça, inanýyorum;
Mucizelere, kahramanlara..
Mümkün oluyor her þey,
Her þey yasallaþýyor.
Dünyanýn en çirkin cümlesi bile, içine senin adýn dahil edildiðinde beyaz güller gibi asilleþiyor.
Adýný yazmak istiyorum Çin Seddi’nin her bir köþesine.
Eyfel’in zirvesinde baðýrmak adýný.
Adýndan ala þiir var mý ?!
Bu yüzden ben, oluverdim bu gezegenin en fiyakalý þairi..
Yaþamayý sevdiriyor bana, bir sabah omuz çukurlarýndan öperek uyanmanýn hayali..
Zor, dar, kýsa, kirli zamanlarda ellerini düþlüyorum.
Ellerinin ellerime dokunuþu güçlendirecek, arýndýracak, kurtaracak beni.
Senden ala þiir mi var ey göðümün içinde gizlenen tanrýnýn en muhteþem eseri ?
Sen öyle büsbütün,
Öyle tamam,
Öyle eksizsin ki;
Seni yazmamak, sana yazmamak ahmaklýk deðil mi ?”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.