Bugünde üstü kapalý bir harabedeyim. sensizlik yokluyor beni yine, sorma gene ne hallerdeyim. bilmiyorum sanýrým erken öleceðim.
Görememek deðilde, özlemek koyuyor en çok bana; güneþe çalan saçlarýný,ormanlarý dolduran gözlerini,kýrmýzýya adýný veren yanaklarýný. kalbim sýzlýyor yine, bilmiyorum sanýrým erken öleceðim.
Ýnsan sevdiðini öldüremezmiþ derler Seven bin kere ölürken , sevilen hep ölümsüz olurmuþ. Karabaht deðilde nedir bu saçlarýndan öptüðüm? gönlüm aðrýyor yine. bilmiyorum sanýrým erken öleceðim.
Sevme derler insanlar daha senin derin sularýnda,körtopal bir kayýkla geçemeden. deniz gibisin ey kadýn,varlýðýn huzur yokluðun ölüm. içim acýyor yine. bilmiyorum sanýrým erken öleceðim. -Bir adam.?
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat kara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.