"Ayrýlýk " dedim sonra.
Gün geçtikçe sýzlar
Gün geçtikçe, sýzýn artar.
Sen üfledikçe harlar...
Ekmeði önünden alýnan köpek gibidir bazende
ona ait en deðerli anýlarý içinden söküp atmaya kalkarsýn;
diþ gösterir, hýrlar.
Ayrýlýk diþidir, dedim...
Baba olursun birden.
Kucaðýnda hýçkýra hýçkýra aðlayan, eli yüzü ona benzeyen bir yalnýzlýk býrakýr kucaðýna.
Açlýk býrakýr
Suçluluk býrakýr
izler býrakýr dedim...
Sorular saklar senin ruhunda ve gece olunca, tüm çýplaklýðýyla soyunur girer koynuna.
Dudaklarýn Sahra
gözlerin Fýrat olur...
..ancak
sana ait bir þeyi de alýr
ve kesinlikle unutmaz ardýnda;
inancýný.
Senden,
aþka dair tüm inancýný söker alýr.
Eskiden sadece sýrtýný kemirdiðin, defter köþelerine görünmez harfler karaladýðýn kalemin gelir aklýna bi gün...
iþte o gün okul biter ve
satýrlarýn mimarý olursun birden...
" Ýç mimarý " dedim...
Þiir: Remzi Kurnaz
Seslendiren: Mehmet Bilecen Aðabeyime Sonsuz teþekkürler ediyorum...