DAĞ BAŞINI DUMAN ALMIŞ...
Yamalý kasketli günlerden, insansýz hava araçlarýna
Ninemin otlu ekmem kokulu ellerinden
Gün görmemiþ dilber ellerine uzanýrken yollarým
Arada bir tutuklanýyorum, nefes alýp vermelerimde
Sendeliyorum, attýðým adýmlarda
Ya, yolun düz olduðuna aldanýyorum
Yada gözlerim ayýrt etme melekesini kaybetmiþ dün bu güne
Yol yardým etmezse bana
Kaybolurum
Yol yordam unutulan günlerde…
Yol ki, yürüyeni ya götürür menziline
yada alýr gider onu bilinmezliðine
Gizem kalýr kimileri…
Kimileri hep gizemdir zaten tanýmayana, bilmeyene…
Sen þaklabanlýðýnla unutmaya çalýþýrken geçmiþteki kara günü
Hatýrlatýr sana en beklenmedik anda
Bir körpenin nasýl söndüðünü
Sönüþ ki baþlangýcýn en çetrefilli anýndan daha düz
Zifiri karanlýktan doðar en görkemli gündüz
Aydýnlýklar bir taraftan alýrken zamaný senden
Karanlýk boðmacalar kusar;
Beden beden, ten ten…
Alnýmdaki çizgilerin sanal
Geçmiþe özlemim banal olduðunu sananlar
Aldandýlar;
Ciddiyetimin düzmece
Ömrümün süzmece olmadýðýný
Kavrama zahmetine katlanamayan
Yapay duygulu düzenbazlar
Anlayamayacaklarýný bir daha
Kara taþýn üzerindeki karýncanýn
Bir görev için gelip göçeceðini
Bu koca dünyadan…
Her canlý anladý da aslýný, bir tek sen anlamadýn
Gafil ve sefil
Uðruna bunca kâinat tahsis edilmiþ
Sayýsýz nimetler, elçiler gelmiþken
Kavramayý bile akýl edemediðin yerden
Nankörlükte yok üstüne bundan sonra
Þerefi þerefsizlik sanan
Þerefsizlikten þeref üreten
Alemin hilkat garibesi
Ey aptal insan
Ey kuru kefen…
Bakýp ta göremediðin
Görüp te bilemediðin ne varsa alemde
Bir bir yerine getirirken kutsal görevlerini
Sen yüzüsuyu hürmetine yaratýlan nebiler nebisi
Bilmeme uðruna verdiðin cabanýn binde birini
Bilmeye
Anlamaya
Anlamlandýrmaya harcayabilsen
Ne gece karanlýðýnda yolunu sapýtacak
Ne sapýklýklarý aydýnlýk gibi gösterenlere aldanarak
Göðsündeki inanç çýnarýný kurutup
Yeniden tohum, toprak, su arayacaktýn…
Kapýlmýþken hayatýn üç günlük düzenine
Unutturulmuþum ne varsa dünden bu güne
Uyanýp ayaða kalkmaya çalýþýrken yerimden
O eski marþýn mýsralarý alýp çeker beni derinden
Haydi! Der
Haydi! Yol alma zamaný geldi yeniden
Daðbaþýný duman almýþ…
05.01.2014
Av. Abdurrahim KÜÇÜK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.