BU DÜNYA

Kimi kendi dünyasýný besler.
Kimi karmakarýþýk düþleri iþler.
Bir yanda bolluk bir yanda kýtlýk;
Bu ikisi dünyada çaðdan çaða
Yer deðiþtirirler.

Biri acý çekip bahtsýzlýðýna çaresizce aðlýyor.
Bir diðeri kendi dünyasýnda gezip eðleniyor.
Aslýnda herkes kendi penceresinden bakýyor.
Ýnsanlar insan olduklarýna deðil de
Ayýrt edici özelliklerine bakýyor.

Farklý özellikler farklý yaþamlara yol açýyor,
Farklý geçmiþler de öyle.
Kýsacasý sömüren sömürmeyi bilir,
Sömürülen de kurtulmayý.
Ama tarihten belli kimin kazandýðý.

Savaþlar hiç yok olmadý, ön yargýlar da öyle.
Nereye gidersek gidelim ön yargý hep önümüzde.
Masumlarýn çilesi bitmedi ki hiçbir dönemde,
Þimdi bitsin türlü kötülükler desek de,
Bitmeyeceðini biliyor olmak çarpar ruh yüzümüze.

Kibir, ön yargý, zevk düþkünlüðü ve sömürü,
Acý, gözyaþý, yýlgýnlýk ve öbürü...
Bu dünya her zaman bu sözcüklerle örülü,
Bu dünya dipsiz bir kuyunun dibinde gömülü,
Bu dünya cehennemin maddeleþmiþ bir türü.


Sosyal Medyada Paylaşın: