"bizim gerçeðe kavuþmamak gibi bir ergen eylemimiz vardý hayallerde kaybolmaya çalýþmak gibi bir takýntýmýz"
defnedilmiþ bir dolu arzu kalýyor koyu gri kapýnýn ardýnda çýkmaz sokaklar aðlaþýyor sarý benziyle uyuyan mezarlara meczup bir ses fýsýldýyor "ölüler öç alamaz" bildiði tüm masallarý unutuyor toprak o an kanter kuþlar yetiþiyor uzak diyarlardan herþey kaldýðý yerden devam etmeli diyor tanrý gülyor
acý tüm ürpertisiyle daðýlýyor tenine kaba saba tüm kelimeler kimsesiz aðýz boþluðuna doluyor yutkunamýyor yutkunmak mümkün olamýyor tanýyorken celladýný yarayý kanatarak söylüyor dili o muhteþem þarkýyý tüm çocuk öyküleri satýr satýr yok oluyor iþleyeceði cinayeti düþlüyor kýrýlgan gözbebeklerinde yuvalanýrken aç karýncalar meþru bir el tutuyor þarabý kýrmýzýsýndan en muhteþem haliyle koþarken karanlýða
kanla sulanmýþ çimlerde arýyor kelebek yuvalarýný üzerinde yalýnayak koþacaðý bir dünya düþlüyor elleri ceplerinde uzun ve kimsesizlikten yorgun o daracýk taþ yollardan geçiyor ýslýðý tutuþturuyor rüzgarýn koynundaki kumlarý kaybederken þehrini belki yogun bir kemanýn en akortsuz telinde saklanýyor "keman ne narin seçenek" yarýmyamalak ölüyor belki belki tam ölüyor kapanýrken kapýlar sabaha
Belgin ERTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
belginerturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.