ölüm gel al istediðin yerden gidelim uzaðýna tenimin
her yaný ses dolu mekanlar bulalým sayfalarý koparýlmýþ olgun kitaplar hikayeler incinmeler
bilmez misin en çok sevdiðim þarký kýrýldý saklanýrken dilimde ben okur yazarým sadece sadece bir kaç martý diledim siyah gemiler eþliðinde tanrýya gülen avuçlarýnda soðurken ben
ölüm gel al sevdiðin yerden þiir örtsün kalbini çekincesiz kapansýn sahne sessizce teslim olabilirim ellerin boynumda sus pus burke
istersen önden giderim sen iþine bak darmadaðýn deðilim henüz henüz tek sýra olmaktan gayri düþüncelerim var aþk var sevmek var "ne sevmek ama" derken kaparým kulaklarýmý sýrtým dönük iðtreti bir son nefes daha çekerim içime olmazsa seni severim aþkla aþkça
ölüm farkýnda mýsýn hala kalbimin yarýsý çarpýyor hala mevsimlerden ölü bahar
Belgin ERTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
belginerturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.