ÖLÜ SEVİNÇLER...

Gün, kýsrak ve devrik acýlara yükledikçe rahmeti
Ve tedirgin lehçemde çöreklenen tortusu
Ölü i mgelerin…
Hanidir medet umduðum, gönül koyduðum
O zimmetli katran gözlerine hasret koþtuðum
Ve güdümünde ucu kýrýk pergelin.

Nazenin týnýsý o devingen belleðin,
Bir ucunda gölgem ki sarkacý kýrýk hepten
Tüm koþullanmýþlýðý arz-ý endam ederken
Gönülsüz notalarýn,
Dizlerimi kýrýp da dayamýþken baþýmý rahmine
Toz bulutlarýnýn, bir bir peyda olur
Ölü sevinçler ta ki dilimde o kekremsi tat
Ve günü birlik teselliler kadar akla zarar.

Ümmeti kayýp bir þehir iken aziz ruhlarýn töhmeti
Kadar asýlsýz mý yoksa þu ölgün yýlýn son vuruþu:
Demli acýlar ezelden, tesellisi yürekte saklý
Mecalsizliðimin yortusu, gýyabýnda merkezin
Döne dolaþa rahvan adýmlarýma þart koþtuðum.

Zaman mý suçu yüklenen, gönül mü gýybeti edilen
Belki de hiçsizliðimin yüzüne hürmeten
Taþ kesmiþ kalpler nazire ederken ömre
Kavþaðýnda gömülü aþklar iken rast geldiðim
Belli ki yokluðunun tecellisi þu kaypak cümleler:
Ne bir nazire ne bir menkýbe:
Altý üstü satýlmýþ ruhlarýn hepten inik kepenkleri
Yine de asýlý tehditler uçuþurken havada.

Meylettiðim dirayetsizliðine çelme takan lehçelerde
O tutukluk haricinde tutuklu kaldýðým
Bir ömrün penceresinde aþka þart koþtuðum
Ölüm kadar baþa bela bir zikir.
An’ýn o raptiyeli ve münafýk dokunuþu kadar zalim midir yar,
Yâd ettiðim aþký zimmetliyken ezelden,
Tevekkülden ibaret þu hoyrat ömür.

Ýkbalini temsil ettiðim gönülsüzlüðümde teðet geçerken
Evrene belki de vakýf olduðum sevginin tekelinde,
Haczine meylettiðim sýrdaþlýðýna biçtiðim kýlýfa
Emsalsiz bir dokunuþla serildiðim boydan boya:
Hepi topu bir metre kefen:
Yarý gelinlik yarý gurbetlik mademki çýktýðým yolculuk.


Sosyal Medyada Paylaşın: