Gitmen gerekirse bir gün, Vazgeçmeyi dene. Sonra inandýr kalbime, Benim için kaldýðýna. Gideceksen de git, Ama koyu yaðmurlarla git; Bahar gelmiþ gibi sevinsin gönlüm, Döndüðüne.
Aný serp buhurdan, Köþe yastýklarýna düþür gölgeni. Yokluðunda bile varlýðýn, Bana kement olsun muhayyel. Sýcak gülüþlerinden birkaç gül damýt, Aþka özel; Ki sen koksun odalar, Çoðaltýp dursun seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.