Aramaktayým çýkýþý beynimin labirentinde Önüme çýkan taþlardan ilerleyemedim bir adým bile Ne anlatsam boþa , yaþamayan bilemez Kayboldum bilgi çaðýnýn bilinmezliðinde
Karanlýða hapsoldum, müebbetim sensin Tek kaçýþým ölüm ama orada ne yapýcam sensiz Kendimle çeliþtiðim zamanlar oldu fazlasýyla Ýkinci kiþiliðim düþman bana ve bir hayli densiz
Bir kaç isteðim var. Huzur gökyüzünden gelsin Bir meteor misali hýrs edip atmosferi delsin Savaþ diye bir þey olmasýn ve insanlýk yükselsin Kalp hakim olsun dünyaya çünkü akýl hükümsüzdür
Böyle bir hayat olmayacak asla Çürümeye mahkumuz kirden, pastan Karanlýk þaha kalkmýþken aydýnlýk yasta Küs geldik küs gidicez bu kainattan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.