GÜN SANCISI...

Anlamsýzlýðý sýrdaþ bildim, sýrnaþýk yalnýzlýðýn
Kýrýk kanatlarýnda kaybolmuþluðumun cüz-i iradesi
Ýken tek sanýk.
Hüda eyledi nazarýnda kimliksiz beyanatýmda saklý
Bir gizemi, ikrardan saydýðým gönülsüz i mgelerin
Çalýntý mizaçlarýna yýðdýðým günü birlik kelamlarý.

Çaldýðým bir gölgeydi ve kandýðým bir yalan;
Sus pus edimlerin heybetli sakýncalarýna astýðým
Sayýsýz dilek;
Yerli yersiz edindiðim tek kareden ibaret
0 soluk izlek.

Andým ansýz düþlerimi, bir bir
Seðirttim devingen gönlün gýyabýnda
Rest çektiðim onca ahkâma gönül koyduðum,
Hani olur da gelirim göze.

Sýrça köþkümde edindim hüznü en yakýn sýrdaþ,
Gönüllü gönülsüz tahayyül ettiðim her bir i mgeyi
Ve resmettiðim, boydan boya serildiðim
Gök kubbenin nezdinde kanat çýrptým bilinmeze.

Kolay mý yürek yarasý, anlýk bir gölgede kaybolan
Güneþi görmezden gelen karanlýk nasýl da payidar,
Issýzlýðýn tam da ortasýnda,
Pejmürde bir dökümü kýrpýk yýldýz tozlarýnýn
Üstüme baþýma bulanmýþ bir kez gafletin hezimeti,

Söz kýrýmý esareti hüzne delalet yankýsý seherin,
Ümmeti kayýp bir þehrin dokunaklý ezgisi;
Tahayyülü en derin sancý o kaybolmuþluðun:
Yerli yersiz insan izlekleri,
Bir dokunuþuna meylettiðim düþ bezgini iksirim,
Saðaltýrcasýna kanayan yaramý,
Görünmez bir cemalin kim bilir hangi seyrindeyim.

Dokunulmazlýðým müstahak yoksunluðun kisvesi iken
Üstüme baþýma bulaþmýþ
Ve fazlasýyla kýrgýn bir hikâyenin fanisiyim.
Bir köþede saklýyým oysa:
Ýster mabet de ister mezar:
Tüm gönülsüzlüðü iken riayet ettiðim
Dokunuþuna safran sarýsý kimsesizliðim.

Biçilmiþ kaftan ezeldir,
Söz mü kalýr geride söylenmemiþ
Bilsem de beyhudedir o serzeniþ.
Aþksýz kanatlarý ölgün günlerin,
Kýrýk mizaçlarý belki de külfet bildiðim tezahürü
O yalýtýlmýþ gölgelerde bilerken ruhumu boydan boya.

Hadi bakalým, düþ yollara gönül:
Hani olur da erirsin hidayete,
Kambersiz düðün olur mu söyle:
Patavatsýz hüzün yürekte çöreklenmiþ ezelden,
Bir yaným hepten enkaz.
Söz birliði etmekse kaderle,
Hangi bir tesellide saklýdýr kim bilir bu dermansýzlýk.

Münafýk düþ bekçileri kaptý salkým saçak niyazlarýmý
Sýðamazken kalýbýma:
Esrikli aklýmýn kim bilir hangi peyzajýnda,
Solup gitmiþ bir hayaldi de,
Peþine düþtüðüm nüktedan bir gýybetin asýlsýz
Ve boyutsuz yalaný kadar baþtan çýkarýcý,
Yine de inanýp kahrolduðum gölgesi kayýp bir varlýðýn
Hikmet bildiðim saðdýcý kadar sakýncalý hoyrat
Ve titrek bir ýþýktan ibaret gün sancýsý.

Sosyal Medyada Paylaşın: