ey sevgili iþlemiþse insan aþka dair bir günahý taþýmalý ruhunda ukbada ezelden ebede bir nuska gibi
göl/gen/de bile asaletin örtmeye kýyar mýyým üstünü günahlarýnýn ki günah sayar mýyým aþk kokan þiirlerini
ab-u kevser sayarak sunaklarýný zehir de olsa içer yok sayarým cümle günahlarýný isterse recm etsinler beni
asaletine sýðýnýrým sen ki gönüller prensesi n’olur susmasýn dilin düþmesin varoþlara yüreðin kesrete fermanlar çýkar korusun içimdeki çocuðu bir ana gibi yar gibi