Gölgesi Peşindeyken

Ne zordur, ahkam kesen gecenin karanlýðý
Sinsice dolaþýr ýssýz kuytularýnda
Yalnýzlýðýný kollar duvar aralýðýndan
Kapý gýcýrtýsý belirirken kulaðýnda
Rahat vermez bir türlü, gölgesi peþindeyken



Aklýný kurcalayan belli belirsiz hayal gibi
Gözünün önünden geçer ama anlatamaz
Týlsýmý esrarengiz zifiri karanlýðý içinde
Her nereye gitse izler, gölgesi peþindeyken



Çamur sývar gibi suratýnýn ortasýna
Simsiyah lekesini kaldýrmaz inadýna
Unutmak istedikçe çýkar hep yamacýna
O kahrolasý yýllarýn, gölgesi peþindeyken



Karanlýðý bekler ortaya çýkmak için
Sabahlarý olmazken kabuslu rüyasýnda
Uykusuz gecesine gelirde, gitmez niçin ?
Sarhoþ gibi uyanýr, gölgesi peþindeyken



Geriye baksa bile, koskocaman bir boþluk
Mutlu aný olmayan, hamuruyla yoðrulmuþ
Keyfi yerinde olsa, elbet olurdu hoþluk
Hangi tarafa dönse, kapalý bütün yolu
Nasýl huzurlu olsun, gölgesi peþindeyken




Nesrin Önem Demir
03 01 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: