Mevsimlerden Sensizlik...

bir duvara yasladým sýrtýmý
ve gözlerim boþlukta asýlý
aðzým sonbahar üflüyor
gözlerim ilkbahar yaðýyorken yokluðuna
diyorsun ki bana
kahýr kokuyor ellerin
üzünç bakýyor gözlerin



sen benim ellerimin gözlerimden
gözlerimin ellerimden çektiðini
bilir misin sevgilim



düþündüm de bir an
sahi
sen hangi baharsýn
baharsýzlýðýma



her gün biraz daha susuyorum ölüme
ve sen
bu da geçecek canýmýn içi diyorsun
geçen tek þey zaman ihanetler içinde
bir türlü anlamýyorsun



sen sadece ninniler söylüyorsun
yaz’ým uyuyor içimde
oysa kýþ’ým büyüyor görmüyorsun...
















Sosyal Medyada Paylaşın: