Âti...

Güneþ bu kadar mý yakýþýr göðe
yaðmur hakeza yeryüzüne.
Yýldýzlar simli nakýþ gibi serpilmiþler geceye.
Ýbret i Alem der hamd ederim
milyarlarca mucizeye.
Düþünüp de þöyle dalýnca âtiye
hayretler içinde kalýveriyorum.

Kimi doru atýný,
eþini dostunu gardaþýný.
Kimi ise evini barkýný
saray gibi yatýný.

Boþunadýr tüm ayak diremeler
sallanýr eller.
Bir top bezdir götürdüðü
isyandadýr diller.

Almýyor hafsalam dönüyorum þaþkýna,
tefekkür ediyorum.
Soruyorum Allah aþkýna;

Deðirmen misali, bir doluyor bir boþalýyor ya þu alem.
Aklým ermiyor
diyorum ki Allah’u Alem...

Bunca insan doðarken bir o kadarý ise ölüveriyor.
Sanki bir bardaktan diðerine doluveriyor

Nereye gidiyor bunca insan diye sorgularken kendimi,
adeta pusulasý þaþýyor,
yýkasým geliyor akýl bendimi.

Ulu bir aðaçsa diyorum,
dünya misal olarak.
Bizlerse her gün dökülen yaprak...

Nasýl bir baðýrdýr ki düþünün þu kara toprak.
Ana kucaðý gibi uyututur bizi
asýrlarca baðrýnda saklayarak.

Uyunur mu uyunmaz elbet.
Ama tüm bunlarý hak ettik.
Bile bile bu ömrü Allah’ým!..
Nasýl da beyhude tükettik...

Utanmadan geldik dergahýna,
yüzsüz yüzümüze gererek perde.
Ýstersen kuþ tüyü döþek olur,
ol de oluversin Ya Rab!..
Nasýl uyunur kara yerde?

Geldik huzuruna hiç düþünmeden günahlarýmýza günah katarak.
Nasýl yatarýz demedik
yýlan çýyan ayný yerde,
tenimize taþlar batarak.

Affet Ya Rab nedamet ile
umut ile açtýk sana ellerimizi.
Sen baðýþla
ettik sana emanet
ruhlarýmýz ile bedenlerimizi.

Gaffar’sýn Rahim’sin affet bizi!..
Ya Rab sen Muktedirsin
Kadirsin derman olursun
en onulmaz derde,
yükselt göðe, garip býrakma bizi
kara yerde...













Sosyal Medyada Paylaşın: