Hasret Kaldığım

Söndü fersiz yanan umudum
Iþýksýzým þimdi darmadaðýn
Hayallerde yaþattýkça mutluluðu
Yarýnlar tatsýz tuzsuz hasret kaldýðým


Huzur boþ çerçeve duvarýmda
Baktýkça göremediðim
Saklanmýþ hatýralar yerin dibine
Küçücük anýsýna hasret kaldýðým


Allak bullak aklý kurcaladýkça
Demlenmiþ geçmiþinin
Çýkýþý belli ama, baþý nerede?
Kaybolan yýllarýna, hasret kaldýðým


Savurmayý adet edinmiþ gibi
Yerden yere çarparken
Daha ne kaldýki alýp veremediði
Aydýnlýk gün yüze hasret kaldýðým


Sýrýlsýklam ýslattý yaðmurunda
Üþüdüm iliðime kadar
Isýtmadý parýldayan güneþim
Þefkâtle sarmasýna hasret kaldýðým


Oysa ne ümitlerim vardý hayata dair
Elimden alýp da soðutmadan önce
Ýzleri silinmiþ de olsa, bulun bana nerdeyse
Þimdi geri istiyorum yitip giden yýllarýmý
Serin öne neyim varsa, hasret kaldýðým



Nesrin Önem Demir
01. 01. 2016




Sosyal Medyada Paylaşın: