KIRMIZI MÜREKKEP

acý çektiðime dair anlatacaklarým olsun diye vurulmuþtum
kan kýzýlý bir karanlýðýn ortasýnda

geceler
kýrmýzý mürekkeple dokununca yürege
ölen gündüzler’e
sela yazdýklarým

baþýboþ daðlara avazým çarpýp dönerken
fakir bir coðrafyanýn ortasýna serpiliyordu
daðýlan yaným

arka mahallelerin dik yokuþlarýnda
ucuz bir þaraba karýþtý tadým
acý’m trak

efkarýmý daðýtan rüzgar yalarken kapanmýþ kapýlarýmý
koyverdi bulutlar kendini

yýkansýn acýlar
yada yýkýlsýn
hesabýma

göðün sarkan imleci deðsin dudaklarýma

ruhumu baþkalarýna peþkeþ çektigim zamanlarý anarak
öleyim

oysa
kendim için yaþa(r)malýydým

deðilmi ya?

ama

kurulu bir saat gibi durup durup
beni rahatsýz eden gecelere
anlatacaklarým var daha

sonunu asla tamamlayamadýðým
en baþýndan yara aldýðým
kýzýldan siyaha uzanan cumlelerim

bak
yine karardým
beni konuþturmayýn

susturmayýn yada

ben maviyi
Ben umudu ele baðýþladým

Þiar (songül eski)
Sosyal Medyada Paylaşın: