HÜZÜNLÜ TANRIÇA

gittigin gün baþladý zamana düþmanlýðým
*********
sallanýr yüzümü döndüðüm sabahlar
gözlerim kelepçelenir tutsak zemherilerde hayaline

içimin kramplarý dökülür sýfatýmdan
eksik parçalarým esmerleþir derinlerde
ama
alýnmasýn
güneþ üstüne
benim
kavrukluðum yüreðimden içre

kül kokan ellerimden
sonunu asla baðlayamadýðým þiirler
yarýmsanmýþ
eksikligimle sakladým
iç cebimin yýrtýklýðýný
üzerime gelen þehrin gölgelerinde
devþirme hüzünler ayarttý gözyaþlarýmý

gittiðin gün baþladý
’týrnak içine aldýðým’"
bilmediðim dillerdeki aðýtlar

sol cephemdeki
hüzünlü tanrýça’nýn
lehçesinden döküldü
dilimdeki onca sitem

kýyýna teðellenen kör bir igne þimdi elde kalem

akýþýnda sensizliðe aþikar
damlasýnda sana müptela

gitmeseydin

baþlatmasaydýn düþtüðün kuytularýmda bunca elem
yaza(çala)caktým

gitmeseydin
günden çalýp
gömmeseydin gecenin karanlýðýný içime
zamanla
anlaþ(y)acaktým

þimdi günlerden
sana dairliðin
arefesi yada yarýný..

Þiar
Sosyal Medyada Paylaşın: