Artçý depremler oluyor beynimin sokak aralarinda Çocukluðum, çocukluðum geliyor aklýma Art arda dizilmiþ bilyelerim vardý o zamanlar Ve daha ayak deðmemiþ ucuz bir topum Gün dogumlarinda baþlardi çocukluðum Ve gün batimlarinda baþlardi yalnýzlýðým Yavaþ yavaþ büyüdük biz Yavaþ yavaþ iraklastik çocukluktan Özledim arda kalan herseyi Terli terli suç içmeyi, Toprak sahada kosmayi özledim Hatta ödevini yapmadiktan sonra öðretmene elektrikler yoktu hocam yalanini dahi özledim Ve o yalandan sonra dayak yemeyi... Yaðmur yagdiktan sonra gökkuþaðýni görünce deli gibi sevinenlerdik biz... Ne oldu bize? Beynimde sarsintilarin dalgalarý savuruyor her þeyi Kendime gelmem an meselesi Geliyorum galiba.. Gelsem daha yaþanmamýþ onca gün var Yaþamalý mi acaba Ya da boþver Yasanamayan yasantilarin geriye kalanýný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış özemre Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.