Firarim
Ruhum daðýlýp kaybolur
düþler sokaðýnda,
Duygularým emanet
baþka bedende.
Yüzün hayallerle çiziliyor,
ressam sokaðýnda;
Yüzün dünya haritasý,
Kýtalara ayrýlmýþ,
Ýçinde ne sen varsýn,
Nede ben.
Ressamýn çiziminde -
hüzünlü gözlerin
Gökyüzüne bakýyor,
içimde : ateþten bir meþale gibi sönüyor.
Sensiz acýlarým birikip dað oluyor,
Üzerine sen yaðýyorSun,
Tenim bedenim sen içinde.
Yorgun bedenim içinde sen,
Yokluðun kezzap içime dökülür.
Geceleri hüzün deniz olup dalgalanýr,
Bazen taþacak gibi korkutuyor,
Hüzün deniz olmuþ içimde seni boðuyor.
Bedenim yýkýk bir ülke gibi ,
Yetim çocuklarýn Çýðlýklarý
Nabzýma vuruyor.
Nabzým kýyamet Düþlerin çaðrýsý
Çaðrý adýný sayýklar adýn kýyamet.
Tenimde bir çocuk aðlar gözyaþlarý içinde sen.
Uçurumun kenarýndayým parmak uçlarým boþlukta gözlerimde sen.
Ruhum kaçak uçurumlarda,
Bedenim uçurumun kenarýnda.
Yitik bedenim içinde sen.
Yýldýrým taþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.