Yâr

Ateþten Kopan Bir kývýlcým
Kopuþun yüreðimin derinliklerinde
Hissedildiðini anlatamadým sana yar

Son Bahar yapraklar dökülsün
Senlik sana olan tüm duygular
Çözüldü bu gece Gönül düðümleri yar

Ardýna bakmadan gittiðin yollar yas Tutar
Ayak izine biriken yaðmur sularý kuruldu
Duruldu senlik bitirdi tüm acýlar dindirildi yar

Çekildi kafalar uyuþuk
Askýya alýndý dert keder hüzünlen
Dinildi dinlensin uyuþtu ansýzýn yaralar yar

Senlik bende olan herþeyi
Kattým kadehe son dem çektim
Kadehler çarpýldý þahlansýn kadehler yar

Yolcu yollar yýkýk karanlýk Karanlýða
Karýþýk pusular kurulu kalbim avlandý sivri mýzraklarla ah vah çekmeye vakit kalmadý yar

Nehirler büründü yaðmur sularýna
bulanýk sürüklediði çamur toprakla
Renk deðiþtirdi ansýzýn topraktan sýzmalarla yar


Yastýða deðmeyen baþ erdi muradýna
Uykusuzluða alýþan iki göz yumulur
Hasretle uykuya kavuþur sensiz bu gecem yar

Sensizliðe demir attým bilmediðim
Limanlana içinde yabancý insanlarla
Gözlerim seni arasa bulsada umudum yok yar

Bazen yaralar bazen sarar
Bu dertler terkedilmiþ bu semtin
Sokaklarýna býrakýlan deðersiz eþyalar misali yar

Bu aralar iyi deðilim kimse yokmu
Diye bagýrasým haykýrasým var kalabalýða
Kalabalýk dediðime bakma içinde sen yoksun yar

Yokluðun beni yaralar çaresiz býrakýr
Gidiþine kýzgýným seni kalbimden
Atmaya kýyamam yada cesaretim yar.

Yýldýrým taþ



Sosyal Medyada Paylaşın: