DÜŞ KIRIĞI

düþ kýrýðý bir kaç sepya sabah uzanmýþ
henüz bahar yalamamýþ dallarýmýn kýyýsýna
arsýzca iç çekiþleriyle
boðuvermiþ yalnýzlýðým kendini bir çýrpýda



kan donmuþ
buzdan kalem olup yazmýþ olanca aðýrlýðýný titremelerime
býrakýpta gittiðin son adreste
bir baþka gün doðmuþ yaraladýðýn izlerinden
gözlerimde büyüyen denizler kendine baþka vatanlar bulmuþ



bir acayip sancý oturmuþ soluma
bedenim bir uçurtma kadar kendine aðýr
son gülüþüme taktýðýn mermi

saplamýþ kendini bakýlmamýþ yýldýzlarýma




hayalimde bir deli yürek

sen susuþlarýnda zehirleyen bir acý zemheri


köpüre köpüre ölen beyazlarýmýn içinde
sað kalamayacak kadar kolay mýydý siyaha çalmak kendini



þimdi kalem susuþunun cenazesinde
þimdi baharlarým yarý baygýn, canýmý çok yakýyor ellerimde

sessiz kalýþýmla anlatamadýðým yalnýzlýðýmý
bir avazda koyuyorum iþte önüne


kala kala çeyrek saatli bir ömür bendeki þimdi
dikenlerinden sýyrýldýkça güzel kokuyor güllerim

çakýldýkça sürgünlere
güzlere özenen baharlar sýyýrýyor içimden kendini

ben yaralarýmý sende sevmiþçesine kanamýþým bir vakit
ayak izlerimde senli yeminler büyütmüþüm



silah seslerini daha çok seviyorum þimdi
ecel için koyu bir masal yazmaya çalýþýyorum

gün gölgesinde utanýr belki diye
acý çekmeyi abartýyorum iþte bazen



düþlerimi astýðým dallarda sürükleniyor adýn
kül oluþuma kayýtsýz çocuklar var çevremde



dahil olduðun her gözyaþýma
gel-git aklýmla saðýr kalýyor düþ kýrýklarým



harabeden bozma bir kaç dize okuduðun
kalbim kalplere tutukluk yapmýþ bir silah



akþam güneþi olup da savursan kendini üzerime

yok artýk doðasým kendimden soyunup sabahlarýmý...




Gülþah Gayret





-
Sosyal Medyada Paylaşın: