VAR SEN DE GİT
Var sen de git
Ellerim Eylül Ekim arasý kasýlý kalsýn iki yanýmda
Var git de
Baþýmdaki dumandan utansýn bu þerefe aç sevda
Var sen de git
Kangren inilesin yorgun damarlarýmda
Ýçim acýmýþ acýmamýþ sana ne
Sana ne seller çaðlatmýþ yüzüne besleme ile bakan ahmak gözlerim
Tütünden yara olana kadar demlenmiþ dudaklarým
Satýrlarý yanmýþ kelimelerimden sanane
Kaldýr alenen öfke ile kaþlarýný
Bitti de
Bittik de!
Var sen de git
Bu þehrin toparlanamayan bulutlarý vedalaþsýn adýnla
Bu hallerime acýma sakýn
Sakýn acýma kalmaný isteyen yanýma
Ýki adaklýk dualarýma sakýn merhamet gösterme
Ben gidiþine ne küfürler suluyorum her sabah
Nice kahýrlar dökülüyor etimden
Var sen de git
Kapýlardan sýzan ýþýklara göm yalnýzlýðýma sarýp beni
Bedenimden sök kokunu, kulaðýmdan o tok sesini
Beni sabaha çýkaracak her coþkun duygumu çek falakaya
Var sen de git
Bu þehir utansýn vefasýzlýðýn kýrmýzýsýndan
Sakladýðým ne varsa kazý aklýmdan uç bucak
Yaramaz hallerime bir feryat tükür, sende git
Var sen de git
Ben çýkarayým beni sille tokat ben olmaktan
Ýçimden geçenlere birkaç bahane giydiririm
Kendime sote bir gözyaþý demler
Koyverip sessizliði
Aðlar demlenirim
Bakma devasýz yara gibi uzandýðýma þu kapýya
Bakma böyle sus pus daldýðýma
Var sen de git
Var sen de
"Yiðitlik" dediðini süpürttür bana ardýndan
Kendi gerçeklerinin içinde sýkýþýversin sevgim
Ayrýlýðý gözüme baka baka büyüt
Var sen de git be sevgili
Var
Sen de
Git….
Gülþah Gayret
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.