Gizlerin...

gizlerin,

gizlerinde kayboldum...
ve
kelimelerin gizlenmesindendir suskunluðun...

gizlerin,

gözlerinde ki hüznü örtmeye çalýþan kirpiklerindir...
sana seslenirdim, sesim yiterdi
duyardýn...

gizlerin,

hep geceydi...
ve
güneþse,
sadece geceyi örterdi...

gizlerin,

kendinde kaybolacak kadar
gizlerinde saklanýyordu...

gizlerin,

kendi yörüngesinde kaybolan bir yýldýz,
yaþamýn rüyasýný kaybetmiþ bir uyku...

gizlerin,

benden korkaklýðýndý...
kendinden korkan hiçbir þeyden korkma...
soyun,
bir tek gizlerin kalsýn üstünde...

gizlerin,

parmak uçlarýnýn sýcaklýðý...
Uzan yanýma uyu istersen
ürkme benden...
çünkü ben sana yeni hayaller getirmedim...

gizlerin,

bir haykýrýþtý...suskunluðunda
susardýn...
bense,
hayallerimde öpmek isterdim
ama dudaklarýn kanardý senin...

gizlerin,

hayallerindi...
ama hayallerin hep iflas ederdi
beni de yitirirdin...

gizlerin,

gizliden gizliye seviþindi...
gizliden gizliye biliyordun belki,
o da seni seviyordu...

gizlerin,

gizlerinde saklanmaktý senin...
korkma benden
ben hep yanlýþ anlaþýldým
içinin e s r a r ý n ý çözmeye deðil
onu ellerinden içmeye geldim...


17.08.2004

Þ.K.
Sosyal Medyada Paylaşın: