Gerideki Herþey abes,ucu bucaðý olmayan bir varlýk,þüphem bihaber...Sözleri gözlerinde âmâ...Ne dediði anlaþýlmaz canan.Yoluna bir çul serdim,gülüþünden iki cümle besteledim.Dudaklarýmdan sana karþý asgâri kelimeler...Yalancý ve ahmak bir sevgi,sana ne kadar da sevdiðini söylemekte tereddütlü,kararsýz evet hemde delicesine kararsýz...Gece güneþi yine aralayýcý,perdelerin arkasýnda bir yaþam,kalemin ucunda cölde,sýcakta veyahut kavurucu sýcakta çadýrda yaþayan bir göçebe...Yaðmur bulursa aþikar...O heyecan ile peltek peltek konuþur kesin,Yaðmuru görünce,iþte gerçeklik iþte mükemmellik diye haykýrýr defalarca...Ben çölde yaþayan bir göçebe sende bulut,mürekkep yaðmurunda yýka beni ey canan,kadri kýymetini anlarým,sýrýlsýklam olduðum an...Amma velakin gözlerim gökyüzünden alacaklý,gözlerim hakkýný arayacak...Gözlerim,defalarca kurtuluþu arasa kýlavuzundan vazgeçmez...Uzun lafýn kýsasý muhtelif ben,takdire þayan sen...Merhametli sen...Evet sen...Müjdeleyicim...Yaðmur sever topraðým ben,yað üstüme üstüme,sana bir gül açayým dalýnda ben ucunda sen...