Bir kaþýk sevgi için daðlarýný aþmak vardý. Beyazlarýna bulanýp köþede dururken allanmak.... Ve yine bileylenmis bir gün daha gecesine ulaþtý. Gecesi örselenmiþ gündüze benzeyen kadýn.
Üstünde dururken,örterken seni toprak... Yanýnda bir cana daha can katmak vardý. Seni görmek için güneþ bile ta uzaklardan doðarak. Geceliðin üstünde,gündüzü bekleyen kadýn.
Ýpek gibi nadir bulunan o saydam gözlerinde... Zengin olup bir çiftlik almak vardý. Kýblene dönüp dua etmekti her seferinde... Gece olmuþ gündüz neylesin be kadýn?
Asker isen gündüzün,þafaðý beklemektir. Bana burada düþen ölümünü izlemektir. Sabahlarýn derya olurken baþkalarýna... Gecen gündüzüne dönmüþ farkýndamýsýn kadýn?
Sosyal Medyada Paylaşın:
coldnight Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.