Yaþlanmaz ki þiir hele hele de esin hanýmlar ile ilham beyler gelmeden baþlanmaz ki...
Kâðýtlara yazmadýysa da ilk çað þairleri öylece durur þimdilerde de dizeleri kim bilir ki Homeros’u Symirna diye maruf Ýzmir’i...
Nice diktatörlerin beyni dumura uðrar da insanlar yitirse de ara ara belleklerini þiir hafýzasýný hiç bir zaman yitirmez...
Kurþuna dizildiði zaman masum insanlar Afrika’da açlýktan kemikleri görünürse çocuklarýn karýnlarýna ateþ týkýyorsa bazýlarý helal lokma yerine þiir bu rahat durur mu o da iner meselelerin en derinine...
Önce Yüce Tanrý görür olanlarý damla damla gönderir bazen göklerden, bazen hiç bilinmedik bir yerden þairlerin hem beynine hem yüreðine ilhamlarý...
Ýnsanlar yitirse de þiir hafýzasýný hiç bir zaman yitirmez...
Hiç merak etmeyin her acýnýn çetelesini tutan bir þair vardýr mutlaka ama kimisini görürsünüz, kimisini göremez gözler yüreklerde uçuþur durur o dizeler o nadide sözler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Zeytinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.