Bir Şiir Süzülür Yüreğimden

Bir þiir süzülür yüreðimden
yüreðim hop oturup hop kalkar
ellerim ah ellerim
kötülükleri çirkinlikleri hainlikleri
bir çýrpýda düzeltemediðim ellerim
yazmasam olmaz
Afrika’da açlýk çeken, gözüne sinek konan çocuklarý
yazmasam kendime ve yüreðime ihanet ederim...

Havayý yumruklarým bazý bazý sinirimden
küfrederim yedi sülalesine birlerinin
bir Filistinli çocuðun kemikleri kýrýlýrken
ah eski coðrafyam
aslýnda hep iyi notlar almýþtým o dersten
hem de yüzyýllardan beri
eðer ayrýlýk rüzgarlarý esmeseydi tersten...

Bilirim ki silah tüccarlarý yarasalar gibi doðuþtan kör olmasalar da
sonradan körleþmiþtir vicdanlarý ve yürekleri
geceleri çalýþýr, geceleri böler, geceleri sürer hainlikleri...

Ben tepeden gelen bir ýþýðýn altýnda
geceleri düþünür
geceleri sektirmem þiir yazarým
bu saatte kim aç kim tok
kim barýþta kim savaþta ona bakarým
onlar durmadan silah satarlar silah sevkýyatý yaparlar
ve Allah’dan baþka her þeye taparlar...

Sigaralarýný yeþil yüzlük dolarlarla yakarlar...

Ben insaným aðlarým
çok ince bir yer gelir orada vicdan biter
damla damla bir þiir süzülür yüreðimden
inceldiði yerden kopsun derim
inceldiði yerden kopar, þiir biter, ben de yiter giderim...
Sosyal Medyada Paylaşın: