Şehit Dede, Onbaşı Hasan!
Doðruldu yattýðý yerden kalktý Hasan,
Ýtti dipçiðinin tersi ile üstündeki Yunan’ý
Gözleri dönüyor böðrü sýzlýyordu
Kan damlýyordu kasaturadan.
Yamacýnda sancaðý tutmaya çalýþan Osman’ý gördü
Siperde yýðýlý bedenlerin arasýndan iniltiler
Ve çok uzaklardan top sesleri geliyordu
Belki de þimdi Garp ordusu Uþak’a giriyordu.
Ayþa kýz çeþme baþýnda onu bekler
Þehir pazarýnda darý satan babasý
Ve tezgâh baþýnda çuha ören biricik anasý
Hasan’ýn böðrü þimdi daha çok sýzlýyordu.
Koþmak istedi köyüne doðru, bir çabuk
Fýrlatarak mavzerini,
Durdu birden, sendeledi, birkaç kez,
Ve düþündü Yunan’dan öncesini bakarak uzaklara.
Dövüþmeseydi eðer böylesine Hasan
Nasýl kurtulurdu kardaþým, bu güzel vatan?!
M.Ýlhan Günay
Þubat 2007 Novosibirsk / Rusya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.