Kýrgýn deðilim sonbahar a, O, olmasý gerekeni yapýp döktü yapraklarýmý. Bir küskünlüðüm yok insanlar a, Onlar, emdiði çið süt ün hakkýný verdiler. Ben kendimi yargýlýyorum, Ýdam sehpasýna çýkardým tüm kýrýklýðý, Boðazýna yaðlý ilmek doladým hayallerimin. Altýndaki sehpayý tekmelerken adýmlarým , Gözümün önünden geçiyorsun. .. Herþeye raðmen hala seviliyorsun. ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmak302 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.