Yeşil.

Bir renk deðil sadece,
Sevginin de diðer adýdýr.
Sen çiçeði yeþilsiz býrakýrsan eðer,
Hepsinin boynu bükük,
Kalpleri öksüz kalýr.

Seveceksen de yeþil gibi sevmelisin.
Denizlere naz eder gibi.
Kendini uzaktan göstermelisin.
Ya da bir anne gibi,
Üþümesin diye,
Bütün topraðý örteceksin!

Yeþil olmakta zor iþmiþ.
Bunca çýplak ve ýslak göðüs varken.
O yine gitmiþ,
Uzaklarda ki çölü sevmiþ.

Yeþil gibi sadýk olamadýk,
O köklensin diye büyüttüðümüz kalpleri.
Bir kere olsun sulamadýk.
Ya da kendimizi hep o suya muhtaç kýldýk.

Sosyal Medyada Paylaşın: