Bir çift göz sadece bizi bir ömürden alýkoyan. Bakmak mý onlara,alabilirsek kendimizi sevda hayalinden belki. Sisli bir havada aþýk olmuþtum gözlerine, O en derinde ki kahverengi,katilim olan.
Sayamadým kaç tel vardý saçýnda, Bir orman düþündüm ben zirvesinde, Ýçinde papatya çiçekleri, Aðaçlar saçlarýn olsun,kahverenginde.
Bir enstürman, Dokundukça aþkýný döken, Gözlerinin hemen üstünde notalarý, Kahverengi kaþlarýn iþte, baktýkça süzülen.
Ve bir sen, Külliyatýn aðýr, Kim bilir kaç kiþi eline aldý. Okumak için seni,yazmak için seni. En son benim elimde kaldý, Taþýmak,kaldýrmak en aðýr rafa seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse Taşcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.