Yükü aðýr dertli bir insan gibi, Onun da üstünde bütün renkler var. Yerinden kýmýldayamayan hasta gibi. Usul usul çöküyor üstümüze kar.
Sevdasý kadar kendisi de temiz. Bir boþluk kadar da derin. Andýrmýyor mu karýþýklýðý ayný biz. Beyaz gökten indi buralar çok serin.
Sana keder getirmesin beyaz. Hatýrlatmasýn asla ölümü. Onun iþi siyahla,seninle çok az. El çevirip reddetme sana uzatýlan beyaz gülü.
Kar ile beraber yerin dibini kovalayan ayaz. Islanmasýn diye tenin bütün rüzgarlar susacaklar. Sevda öpücüklerim bulutlara emanet,ihanet olmaz. Süzülüyorlar gökyüzünden yavaþça yanaðýna konacaklar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse Taşcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.