KONU YİNE SENSİN
Bugün , konu yine sensin.
Yani sensizlik.
Az birazda sessizlik.
Ve bir hayli kimsesizlik.
Sanki herkesi rehin almýþ þu çaresizlik.
Bir de herkesi üzer þu duvardaki çizik.
Bitik hayallerin sonu ise hep yitik.
Hadi bir þarký söyle, adý sen olsun.
Ayrýlýða rest çek, sonu mutluluk olsun.
Þu dünya’ya geldim de, birde þu gönlüm sana doysun.
Hadi bir þiir yaz ,adý son sevda olsun.
Bugün , konu yine sensin.
Aslýnda her gün doðan güneþsin.
Adýný hangi yýldýza koysam.
Aklýmý hangi handa býraksam.
Hangi sokakta gelecek þu filmin sonu.
Acaba saat ,sevdaya kaç kaldý.
Ýstiyorum ki zaman , bana geldiðin gün dursun.
Ve yüreðin,sadece bana konu olsun.
Ýlk ama bu son olsun.
Bu gönülde , konu hep sensin.
Sonu mutluluk olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.