Düştüm

Düþtüm…
Buz gibi sokaklarda
Daðýldým …
Tutuþtum
Kavruldum
Sönemedim

Süpüremedim kendimi
Ýliþtirildiðim hayatlardan
Eðreti kaldý
Cümlelerimin içinde her hece

Kendini tekrarladý her aðýr yara
Ve hep daha beter þiddette sarstý

Düþtüm
Buz gibi sokaklarda
Kanadým
Kanatýldým
Kanattým
Ehlileþemedim

Erteledikçe birikti kýyametlerim
Biriktikçe ben ezildim
Diken üstüydü hep nefeslerim
Devrikti yýkýktý artýk cümlelerim

Kendini ezberletti her aðýr yokluk
Ve hep daha da inatla kanýksattý

Kurup daraðacýný
Sallandýrasým geldi her geceyi
Ýþkenceler etmek istedim
Ruhumun her zerresine

Kurþuna dizesim geldi aynalarý
Ki her defasýnda vuramasýnlar diye tokatlarý

Düþtüm...
Mýhlandým
Çakýldým
Bu defa kalkamadým!

Sosyal Medyada Paylaşın:

cihangirorkun Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Sessizlik İstiyorum ZEBANİ AYİNLERİ KEŞKE AYİNLERİ VE DE… NEYDİ GİTMELİ BU ŞEHİRDEN TRAVMA CEHENNEM ARİFELERİ / II SÜKÛT DİLENCİSİ VE GÖZLERİMDE GÜNEŞ BATTI