-buhran-
ve tanrý tüm mumlarý söndürdü
ve yangýn tüm bedenleri bürüdü
hayatlarýn sus paylarý sona erdi
vakit uyanýþ vakti...
kara tonlarda çalýyor artýk sirenler
bakýþlar kara tonlarda
ve dikiþleri patladý yamalarýn
yaralarýn dikiþleri patladý
tüm fotoðraf sisle kaplý
yollar çakýltaþlý
her nefesin baþýna bir azrail kadroya alýnmýþken
dualar keþke ayinleriyle yüklendi
siluetleriyle sorguya çekiliyor kelamlar
tanýk da sanýk da yekpare hayatlar
buz keserken her bir an
kýldan ine kýlýçtan keskin artýk paslý dünler
-tufan-
en sevdiðim yalanlarla da ateþkes bozuldu
su da yaktý,ateþ de boðdu
her kaybýn mükafatý alna atýlan çentikler oldu
ve tanrý tüm mimleri koydu
ve tünel uzadýkça uzuyordu
kara tonlarda çalýyor artýk sirenler
bakýþlar kara tonlarda
ve dikiþleri patladý yamalarýn
yaralarýn dikiþleri patladý
dile pelesenk olduysa da keþkeler
dudaklardan düþmekten yoruluyordu
artýk ne takvimlerde koparýlacak yaprak kaldý
ne de oyunun sonuna eklenecek dakikalar
kuralý kaidesi belliydi
günahýn vebali belli...
her iklimi kendim zannedip yeþillenmenin bedeli
mütemadiyyen yapýlan keþke ayinleriydi
-sükun-
ve ben yittim hayatlarda
robot resmi dahi çizilemeyecek denli þemalsizdi gidiþler
basit bir karalamanýn silgisi oldum bu defa
ama sayfalar ilk günki kadar temiz kalamadý
ve tanrý tüm mumlarý söndürdü
elime tutuþturulmuþ zaruretler karþýsýnda
robot resmi dahi çizilemeyecek denli þemalsizdi gidiþler
bir kibrit çaktým benzinin üzerine;is kokularý siniþti üzerime!
ve tanrý tüm mimleri koydu