Aynalara baktým ki, süzülmüþ bir yüzüm var Sabýr dedim can dedim ben sana kurban dedim Gökyüzünde parlayan yýldýz yýldýz gözüm var Sýrtýmda taþýdýðým o senin urban dedim
Kimseye sitemim yok tecellimle barýþtým Teselli ilacýmdýr üç öðünde karýþtým Kaf daðýnda yar idin, rüyalarda yarýþtým Güneþ gibi doð erden can sana kurban dedim
Boðuldum sýðý suda çýkamadým karaya Aþkýn poleni gibi düþtüm açýk yaraya Sohbetimde hoþ deðil çekilmiþim daraya Hüsnümde yandý kordan can sana kurban dedim
Utanýrým halimi arz edeyim dostuma Sarýlaydým kalaydým tek eðinlik postuma Zatürre’ den dönmeyim yakalandým astýma Gelip gidesin her dem can sana kurban dedim
Sessiz kalayým dedim gecenin karasýna Kapanayým secdeye gönlümün mirasýna Ýki yürek bölündü tutundu çaresine Çekip gitmesen serden can sana kurban dedim.
Eðinlik : Üst baþ elbise giyecek.
Manisa 24.12.2015 / Özlem ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.