O Kadın Annem

Bir kadýn tanýyorum.
Sanki her sigarayý yakýþýnda geçecek gibi bir umutla yakýyor.
Sanki dumanlarý onu hatýralarýna boðuyor.
Sigarasýný söndürmeden bir þarký daha açýyor.
Þarký da dertli tellenen sigarasý gibi.
O içtikçe farklý þeyler anlatýyor bana dumanlar.
Sonra gözünden hüzün yaþlarý süzülüyor.
Elindeki kýrmýzý ceketi kokluyor o koku sanki ona huzur, güven veriyor.
Dayanamýyor kadýn tutamýyor göz yaþlarýný hýçkýra hýçkýra aðlýyor.
Çaresiz kalmýþ gibi, dört duvarý yýkýlmýþ gibi, hiç olmuþ gibi.
Dertli bir þekilde söndürüyor külü gibi yüreði de paramparça sigarasýný.
Eþlik ediyor çalan þarkýya.
Gözü hep kapýda birini bekler gibi.
Saate bakýyor, birazdan gelir diyor, kapý bir türlü çalmýyor.
Bir sigara daha yakýyor kadýn, içi kýzgýn alevlerle kor olmuþ.
Bakýyor gökyüzüne bir þeyler mýrýldanýyor gözleri.
Çaresizce, umutsuzca saate son kez bakýyor.
Yarým kalan mutluluðuna aðlýyor kadýn.
O KADIN BENÝM ANNEM
Sosyal Medyada Paylaşın: