Önce renklere bürünüyor Tüm aðaçlar Sanki doga farklý elbiseler giyip Bir festivale hazýrlanýyor
O cümbüþü içimizde hissediyor Bazen koyu siyah bir hüzün Daðlýyor içimizi Bazen aþk Bazen ayrýlýk türküsü Çaðýrýyor benligimizi
Sonra bütün renkler soluyor Kuruyup dökülüyor Aðaçlarýn yapraklarý Adeta soyunuyor doða
Sanki artýk her sey Gerçek kimliðiyle Çýkýyor ortaya Çýplaklýk da güzeldir bazen Gerçek yüzünle çýkarsýn Saf tarafýnla Diye usulca fýsýldýyor Kulagýmýza yapraklarýn Hýþýrtýsý arasýnda bir ses
Festival diyorum Bir ad koysak mý Ben bulamadým Siz düþünüp bulur musunuz?