Ve sustu kadın

Þarkýlar söylemiþlerdi
Bir zamanlar
Kaldýrýmlarýnda yürürken sokaklarýn
Elleri kenetlenmiþ
Aþk deðmiþti gözlerine

Aç ta kalmýþlardý
Açýkta da
Ama hiçbir þey ayýrmamýþtý onlarý
Þiirler yazmýþlardý birbirlerine
Þarkýlar söylemiþlerdi

Zor günler hiç bitmemiþti
Yaþamlarýnda
Yorgundu kadýn
Yorgundu adam
ve yorgundu zaman

Deðiþmiþti bir þeyler
Adam kapanmýþtý içine
Kadýn sorguluyordu yaþamý
Yalnýzdýlar

Konuþuyordu kadýn
Anlamýyordu adam
Yýllar geçiyor
Deðiþmiyordu
Ve deðiþmeyecekti hiçbir þey


Giderek uzaklaþýyorlardý
Birbirlerinden
Ayný evin içinde
Uzaktý mesafeler

O kadar çok uðraþtý ki kadýn
Anlatmak için
O kadar direndi ki adam
Anlamamakta

Vazgeçti
Ve sustu kadýn
Sonsuza kadar…





yeþil düþlü þair/gülsüm öztomurcuk
20 ocak 2014 manavgat

Sosyal Medyada Paylaşın: