Soðuk bir meze ayrýlýða açýlan sofra düzeni, Ve kapýlar hiç açýlamayacak kadar saðýr zil giriþleri. Gidiþler ama gözler hep kapalý, Oynanan oyunlarýn ce-e çýðlýðý ben. “Memnun olmadým!”
Kara yas ilan ediyorum, þiþelere yazýyorum, Hiçlik dolu sizlere armaðan etmiyorum. Hediyeler ve cezalar da benim, iyiyim böyle. Begonyam da soldu, taksim tablomun pili de bitti!
Her þey tükeniyor da yalnýzlýk baki kalýyor, Onu da sevmeye baþladým artýklar çöp kutusunda. Kalanlar bana dönük, bana dair, sýrtlan gülüþlü duvarlarým var. Hak edene, etmeyene, Aðlýyorum güçlü duruþuma ve varoluþuma… Olmayýþýnýza kadeh kaldýrýyorum. Hoþça kal ben / Aslý KÜÇÜKYAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı KÜÇÜKYAVUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.