BİRİKMİŞ NEFRETİNİ KUS
BÝRÝKMÝÞ NEFRETÝNÝ KUS vay canýna demekten gayrý hiç bir söz bulamýyorum.
geçmiþte neler yaþadýn böyle
hangi karanlýk çekti seni dehlizlerine
muhakkak ki hapsedilmiþsin
kurtarmak için kendini
týrtýllar gibi yaralamýþsýn tenini
kaçmak gibi bir niyetim yok senli rahmetten
tacirler dönünceye kadar bekle
tebligatý yapýlmýþ icradan
kurtulacak nefesin
gýyabýmda yazýlmýþ cezalarým
ne kadar birkmiþ nefretin
her hecesi þefkatten yoksun
ben ise suskun
ben ise çaresiz
uyuklar göðsümün sol yanýnda isyanlarýn
söyle neydi seni bu noktaya getiren
kim öpmedi o narin ellerinden
ahraz çýðlýklarla
suslara mahkum edilmiþsin.
kýr artýk prangalarýný
rahatlayacaksan
tükür elmacýk kemiklerime
ödemeye hazýrým günahlarýmýn bedelini
sen emrettin
ben kopardým dalýndan elmayý
nefretini getir dile
kinini kus yüzüme
ilk insan olmanýn cehaletine say
sevmenin kabahat seyýldýðý cennetinden kov beni
erdemli bir Adem’isem ben
vefa kýlmadýysam bu aþka
tükürsen de yüzüme
rahmetler yaðýyor diye Tanrýya þükrederim
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.