DÖRDÜNCÜ ÇAKRANIN SÜVEYDASI
DÖRDÜNCÜ ÇAKRANIN SÜVEYDASI Çocuksu düþlerden kalan saf bir sevdayla geldim
Bir yaný yamalý bohça gibi yüreðim
Bir yaný büyümemiþ çocuk
Düþünce dizlerim acýrdý
Dördüncü çakranýn süveydasýnda
Avuçlarýmda sevgiden misketler
Taþýrken yüreðimin süveydasýna
Ah ne hayaller biriktirmiþim meðer yýllanmýþ bedenimde
Yuvarlandýkça yaþamda misketler
Yerli yerince yerleþti
Acýlarýmýn üstüne birer birer
Ve sen geldin
Yýkarak bütün tabularý
Ele geçirdi bütün çakralarýmý
Birinci çakramýn derinlerine inerken
Ýkinci çakrayý pas geçmiþtim ben
Üçüncü çakramda güneþim oldun
Oturarak dördüncü çakramýn süveydasýna
Beþinci çakramda boðazýma düðümlendi sevi tümcelerin
Altýncý çakrada aydýnlatarak bütün dünyamý
Yedinci çakrayla baþýna taç yaptýn beni
Uyumsuzluklarýmý
Eskiden kalma alýþkanlýklarýma ver
Devrik bir cuntanýn baþkomutaný
Yok etmiþti bütün timüs’lerimi
Bir devir kapandý þimdi
Ýndirerek “gökyüzünü gözlerime”
Serdin “yeryüzünü ayaklarým altýna”
Farkýnda olmadan kopardýysam
Sevmiyor’la biten bir papatya dalýný
N’olur affet beni
Býrak ta kalayým dördüncü çakranýn süveydasýnda
Öyle bir sevdim ki senli bir düzeni
Yalvarýrým sürgüne yollama beni
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.