Çeşmi bülbülüm

Eyy benim Çeþmi bülbülüm,
Fesleðen kokuþlum …!
Gül kuyusu gözlerine,
Hasret mi dokundu da,
Ben, halen üþüyorum.
Gönlünde muhabbet,
Özünde vuslat varsa ...
Etme...bunu bana...
Düþ gözlerimi, deðerimden;
Ayaz gölgeler sindirme,
Genzime genzime,
Gökkubbeyi düþürüp durma hücrelerime,
Görüyorsun… yine sensizim iþte !
Þafaðýnda ipe çekecekler beklide,
Defalarca özlemine sürüp,
Þakaðýndan kýyma yüreðime.
Öyle; fütursuz,
Düþüp durma þu gülüþlerime...
Zaten, neyi arzuladýk ise;
Hep uzak düþtü bize…
Güneþ toplamayý özler olduk
Dizlerimize vura vura,
Ya kader önden gitti hýzlýca,
Ya biz geride kaldýk mutlaka,
Yoksa; bu yara…
Gece vurur muydu gerdanýna…!

M.Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: